17 października odbyło się pierwsze powakacyjne spotkanie w ramach działalności Dyskusyjnego Klubu Książki dla Młodzieży. Niektórzy z uczestników przyznali, że lektura książki, której było poświęcone nasze spotkanie, wycisnęła łezkę z ich oka. Wzruszająca i poruszająca powieść Robyn Schneider, pt. „Dzień ostatnich szans” to temat naszych rozmów. Recenzję przygotowała Magdalena Szajor – uczennica klasy 3c.
Książka jest pisana z dwóch perspektyw: ambitnego i pracowitego Lene’a, który już zaplanował sobie całą przyszłość tylko nie uwzględnił w niej choroby oraz Sadie starającej żyć pełnią życia. Pobyt
w ośrodku Latham House traktuje jako długą kolonię, na której świetnie się bawi z przyjaciółmi, a nie jak wyrok więzienia. Całą ich paczkę przyjaciół połączyła wspólna choroba i ona też może ich rozdzielić… Po samym opisie książki wiedziałam, że mi się spodoba. Według mnie „Dzień ostatnich szans” jest połączeniem książek:
- „Bez końca” (rozdzielenie od rodziny i przyjaciół, przymusowy pobyt w ośrodku)
- „Pasujemy do siebie” ( kolonia, paczka zgranych przyjaciół, obozowa miłość)
- „Trzy kroki od siebie” (choroba, ryzyko śmierci, łamanie zasad i marzenie o wybaczeniu).
Jeżeli lubicie którąś z tych książek to „Dzień ostatnich szans” też Wam się spodoba. Autorka tak świetnie stworzyła ten świat i wariant gruźlicy, że bardzo łatwo w to wszystko uwierzyłam i poczułam się jak podczas pandemii covid. Minusami tej książki jest fakt, iż kiedy zaczęłam czytać nowy rozdział to czasami po jakichś dwóch, trzech stronach dopiero się orientowałam, że nie czytam z perspektywy Lane’a tylko Sadie, lub odwrotnie. Jak dla mnie w późniejszych rozdziałach ich charaktery zaczęły stawać się takie same. Zakończeniu było dla mnie bardzo wzruszające, miałam nadzieję szczęśliwy finał tej historii. A to wszystko przez to, że za bardzo zżyłam się z bohaterami. Poza tym wielki plus za nawiązanie do uniwersum Harrego Pottera.
